«Ένα βιβλίο σε ταξιδεύει…» Μοιάζει μάλλον κοινότοπη φράση, αλλά στην περίπτωση των βιβλίων που παρουσιάζουμε σήμερα, ανταποκρίνεται πλήρως στο περιεχόμενό τους. Από το Ιόνιο στο Αιγαίο κι από εκεί στον Εύξεινο Πόντο, τρεις συγγραφείς παίζουν το ρόλο του ξεναγού μας.

Η Μαρία Δασκαλάκη στη νέα «Μυστική Αποστολή» της με τίτλο «Στα ίχνη του χαμένου θησαυρού» (εκδόσεις Μίνωας) μας οδηγεί στα καντούνια της Κέρκυρας, στο Λιστόν, στο Αχίλλειο, στο Ποντικονήσι. Μαθαίνουμε για τα ήθη, γιορτάζουμε το Πάσχα, κολυμπάμε στις θάλασσες του νησιού μαθαίνουμε για την ιστορία του από την εποχή του Ομήρου ως τις μέρες μας.

Δυο αδελφούλες, η Αριάδνη και η Γοργώ από την Κρήτη όπου μένουν πηγαίνουν κάθε καλοκαίρι στον παππού και στη γιαγιά τους που μένουν σε ένα παλιό αρχοντικό της Κέρκυρας. Το καλοκαίρι που ξετυλίγεται η ιστορία μαθαίνουν για ένα χαμένο θησαυρό που θα τον αναζητήσουν μαζί με τα ξαδέρφια τους. Η συγγραφέας μέσα από μια συναρπαστική ιστορία που δεν της λείπει και το χιούμορ βρίσκει την αφορμή για να μας γνωρίσει το νησί.

Στο εξώφυλλο αναφέρεται ότι απευθύνεται σε παιδιά από 9 ετών, αλλά στα δικά μου -8 και 6 ετών αντίστοιχα- άρεσε ιδιαιτέρως, ενώ μας έδωσε και την ευκαιρία να αναζητήσουμε μύθους, ιστορίες, να δούμε εικόνες από την Κέρκυρα. Από τον Όμηρο ως τον Άγιο Σπυρίδωνα κι από την αυτοκράτειρα Ελισάβετ ως το Διονύσιο Σολωμό το βιβλίο αυτό μας άνοιξε πολλούς δρόμους: Μέχρι και για την «Αρχόντισσα της Κέρκυρας» με τη Βλαχοπούλου μιλήσαμε. Κι αυτό το θεωρώ σημαντικό επίτευγμα της συγγραφέως που γενικά πιστεύω πως αξίζει να τη γνωρίσετε.

Παρόμοιας λογικής είναι και το μυθιστόρημα «Αναζητώντας το χρυσόμαλλο δέρας» της  Χρύσας Σπυροπούλου (εκδόσεις Καστανιώτη), που όμως μας οδηγεί πιο μακριά:. Στον Εύξεινο Πόντο και στην ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού, μέσα όμως από μια προσέγγιση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Θα βρεθούμε στην πόλη Όρντου, στη Τραπεζούντα, στο Ακρωτήρι του Ιάσονα, στο Νησί των Αμαζόνων, στην Παναγία Σουμελά. Μια φιλιά που κρατάει κοντά εκατό χρόνια ανάμεσα σε Τούρκους και Έλληνες θα επισφραγιστεί από τη φιλία των παιδιών και θα οδηγήσει εκεί στα πατρογονικά εδάφη τη Λίζα και την οικογένειά της. Η κλοπή της εικόνας του Αγίου Νικολάου θα δώσει κι έναν τόνο μυστηρίου και σασπένς. Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από δέκα ετών και όντως μικρότερα παιδιά ίσως συναντήσουν δυσκολίες, αλλά αξίζει τον κόπο. Μόνο που θα πρέπει και οι γονείς να κάτσουν λίγο στα θρανία!

Για το τέλος άφησα ένα βιβλίο που διαβάσαμε το καλοκαίρι και κινείται σε εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα. Ομολογώ ότι αν και ως παιδί είχα σχεδόν τα «Άπαντα» του Ιουλίου Βερν, δεν γνώριζα πως είχε γράψει κι ένα βιβλίο εμπνευσμένο από την Επανάσταση του ’21. Οι «Πειραταί του Αιγαίου» σε μετάφραση Νίκου Καζαντζάκη (εκδόσεις Αστέρος) ήταν το βιβλίο που γέννησε άλλες ιστορίες. Ο Νικόλας Στάρκος, πειρατής, δουλέμπορος και συνεργάτης των Τούρκων γίνεται ο φόβος και ο τρόμος των θαλασσών κι έρχεται αντιμέτωπος με τον ηρωικό Ερίκο Ντ’ Αλμπαρέ. Ένα απίστευτο κυνηγητό θα ξεκινήσει από το Ιόνιο ως το Αιγαίο. Ο Ιούλιος Βερν δεν κρύβει τη συμπάθειά του για τους ξεσηκωμένους Έλληνες και περιγράφει με μοναδικό τρόπο ελληνικά τοπία θάλασσες και μάχες. Αλλά μας δίνει και το μοναδικό πορτρέτο της Μανιάτισσας Ανδρονίκης Στάρκου η οποία ακολουθεί τα βήματα της Μπουμπουλίνας και της Μαντώς Μαυρογένους. Αν και μητέρα του τρομερού πειρατή, η αγάπη της για την πατρίδα θα υπερισχύσει.

Το μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν αποτελεί μια καλή αφορμή για μια πρώτη γνωριμία με το έργο του, αλλά και με την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής που –δυστυχώς- τόσο στεγνά παρουσιάζουν τα σχολικά βιβλία…

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.